In Memoriam: Khawa Nyangchack
Khawa Nyangchak (1989-2015) was a gifted young writer and social commentator from Amdo, Tibet. Widely acclaimed as an ardent new voice for this uncertain Tibetan moment, Khawa Nyangchak passed away tragically while protecting the fish of Tsongonpo (Qinghai Lake).
ཁ་བ་སྙིང་ལྕགས་ལགས་ཀི་རྩྱོམ་རིག་གི་རེ་བ་དང་བླྱོས་གཏྱོང་གི་ཐད་ནས། བྱོད་ཀི་རྩྱོམ་པ་པྱོ་གྲགས་ཆེན་དག་གིས་ཁྱོང་ལ་ གདེངས་འཇྱོག་ལེགས་པྱོ་མཛད་ཡྱོད་དེ། དེ་ནི་ཁྱོང་གིས་འབུ་མེ་ལྕེབས་ཞེས་པའི་དཔེ་དེབ་དེ་བརྩམས་པ་ནས་བྱུང་བ་དང་། དུས་ ལ་མ་རན་པའི་འཆི་དུས་སེ་ཉིས་སྱོང་བཅྱོ་ལྔ་ལྱོའི་ཟླ་དྲུག་པར་ཁྱོས་ད་དུང་བྱིས་སྒྲུང་ཞིག་བརྩམས་གྲུབ་བྱུང་། ལྱོ་འདི་ལ་ཁྱོ་རང་ མཚོ་སྱོན་པྱོར་ཉ་རྒྱ་ལེན་དུས་མཚོའི་གཏིང་དུ་ནུབ་པ་རེད། ཁྱོང་ཉིད་དགུང་ལྱོ་ཉེར་དྲུག་ལ་སྱོན་དུས་མཚན་སྙན་ཆེན་པྱོ་རྒྱས་ ཤིང་། ཞིང་འབྱོག་མང་ཚོགས་ཀིས་རང་སའི་སྡུག་བསལ་ཞུ་སའི་གེང་སེགས་བལ་བའི་སྐབས་འདིར་ཁྱོས་མགྲིན་ཚབ་ཀི་ནུས་པ་ ཐྱོན་ཡྱོད། ཁྱོའི་གྲུབ་འབས་དང་མཛད་རེས་ནི་ཁྱོང་ཉིད་སྐུ་གཤེགས་རེས་བྱོད་མི་རྒན་གཞྱོན་ཡྱོངས་ཀིས་དུས་ཡུན་རིང་པྱོར་སྡུག་ བསལ་ཆེན་པྱོ་བྱེད་པ་ལས་གསལ་པྱོར་མཐྱོང་ཞིང་། ཁྱོང་གི་བརྩམས་ཆྱོས་མ་ཡལ་བར་དུ་བྱོད་པ་ཚོའི་སྡུག་བསལ་ཡང་མཚམས་ འཇྱོག་མི་སིད། དེ་བས། ང་ཚོས་ཤྱོར་བ་ནི་ན་གཞྱོན་གི་རྩྱོམ་པ་པྱོ་ཁྱོ་ན་ཙམ་མ་ཡིན་པར། ཁྱོའི་འཇིགས་པ་མེད་པའི་རྣམ་ཤེས་ ཀིས་བཤད་མ་ཚར་པའི་སྐད་ཆ་དེ་དག་ང་ཚོ་དང་གཏན་དུ་གནས་ཡྱོད།
A fierce literary voice who spoke of hope and sacrifice in one breath, Nyangchak Bum gained the admiration of some of the most senior Tibetan literary figures of our times through his insightful book of essays, The Moth. He had just published a widely acclaimed children’s book by the same title when he met his untimely death in June 2015. He was retrieving the last remaining fishnet set by poachers when he accidentally slipped into the depths of Tsongonpo.
At the extraordinary age of 26, “Khawa Nyangchak”, as he was widely known, managed the elusive trick of becoming a relevant Tibetan public voice inside Tibet at a moment when meaningful public space has been essentially non-existent. His achievement is reflected in the waves of spontaneous public mourning — by young and old alike — that has followed in the wake of his passing. It is as much for this as for his illuminating poetry and prose that Khawa Nyangchak’s untimely death will be mourned, now and in the years to come.
We have lost not only a gifted writer, but a fearless soul whose unspoken words will surely haunt friends, admirers and social commentators alike in the years to come.
Written by Dr. Tashi Rabgey
ཁ་བ་སྙིང་ལྕགས་ལགས་ཀི་རྩྱོམ་རིག་གི་རེ་བ་དང་བླྱོས་གཏྱོང་གི་ཐད་ནས། བྱོད་ཀི་རྩྱོམ་པ་པྱོ་གྲགས་ཆེན་དག་གིས་ཁྱོང་ལ་ གདེངས་འཇྱོག་ལེགས་པྱོ་མཛད་ཡྱོད་དེ། དེ་ནི་ཁྱོང་གིས་འབུ་མེ་ལྕེབས་ཞེས་པའི་དཔེ་དེབ་དེ་བརྩམས་པ་ནས་བྱུང་བ་དང་། དུས་ ལ་མ་རན་པའི་འཆི་དུས་སེ་ཉིས་སྱོང་བཅྱོ་ལྔ་ལྱོའི་ཟླ་དྲུག་པར་ཁྱོས་ད་དུང་བྱིས་སྒྲུང་ཞིག་བརྩམས་གྲུབ་བྱུང་། ལྱོ་འདི་ལ་ཁྱོ་རང་ མཚོ་སྱོན་པྱོར་ཉ་རྒྱ་ལེན་དུས་མཚོའི་གཏིང་དུ་ནུབ་པ་རེད། ཁྱོང་ཉིད་དགུང་ལྱོ་ཉེར་དྲུག་ལ་སྱོན་དུས་མཚན་སྙན་ཆེན་པྱོ་རྒྱས་ ཤིང་། ཞིང་འབྱོག་མང་ཚོགས་ཀིས་རང་སའི་སྡུག་བསལ་ཞུ་སའི་གེང་སེགས་བལ་བའི་སྐབས་འདིར་ཁྱོས་མགྲིན་ཚབ་ཀི་ནུས་པ་ ཐྱོན་ཡྱོད། ཁྱོའི་གྲུབ་འབས་དང་མཛད་རེས་ནི་ཁྱོང་ཉིད་སྐུ་གཤེགས་རེས་བྱོད་མི་རྒན་གཞྱོན་ཡྱོངས་ཀིས་དུས་ཡུན་རིང་པྱོར་སྡུག་ བསལ་ཆེན་པྱོ་བྱེད་པ་ལས་གསལ་པྱོར་མཐྱོང་ཞིང་། ཁྱོང་གི་བརྩམས་ཆྱོས་མ་ཡལ་བར་དུ་བྱོད་པ་ཚོའི་སྡུག་བསལ་ཡང་མཚམས་ འཇྱོག་མི་སིད། དེ་བས། ང་ཚོས་ཤྱོར་བ་ནི་ན་གཞྱོན་གི་རྩྱོམ་པ་པྱོ་ཁྱོ་ན་ཙམ་མ་ཡིན་པར། ཁྱོའི་འཇིགས་པ་མེད་པའི་རྣམ་ཤེས་ ཀིས་བཤད་མ་ཚར་པའི་སྐད་ཆ་དེ་དག་ང་ཚོ་དང་གཏན་དུ་གནས་ཡྱོད།
A fierce literary voice who spoke of hope and sacrifice in one breath, Nyangchak Bum gained the admiration of some of the most senior Tibetan literary figures of our times through his insightful book of essays, The Moth. He had just published a widely acclaimed children’s book by the same title when he met his untimely death in June 2015. He was retrieving the last remaining fishnet set by poachers when he accidentally slipped into the depths of Tsongonpo.
At the extraordinary age of 26, “Khawa Nyangchak”, as he was widely known, managed the elusive trick of becoming a relevant Tibetan public voice inside Tibet at a moment when meaningful public space has been essentially non-existent. His achievement is reflected in the waves of spontaneous public mourning — by young and old alike — that has followed in the wake of his passing. It is as much for this as for his illuminating poetry and prose that Khawa Nyangchak’s untimely death will be mourned, now and in the years to come.
We have lost not only a gifted writer, but a fearless soul whose unspoken words will surely haunt friends, admirers and social commentators alike in the years to come.
Written by Dr. Tashi Rabgey